11/01/2009

ΚΑΚΟΔΙΚΙΟΥΠΟΛΗ

Αγαπητέ Νομικέ Παρατηρητή,
Συγχαρητήρια για το καταπληκτικό κείμενό σου, που εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία όσων ασχολούνται ενεργά με την Ποινική Δικαιοσύνη και σκέφτονται ακριβώς όσα γράφεις αλλά δεν τα λένε φωναχτά παρά μόνο στις παρέες τους !
Θέλω να σας φέρω σαν πρακτικό παράδειγμα μια φανταστική δικάσιμο από τη φανταστική “Κακοδικιούπολη”.
Σ’ αυτή την πόλη περιμένετε σ’ ενα Δικαστήριο σαν το Τριμελές Πλημμελειοδικείο για να δικασθεί η υπόθεσή σας, που έχει έναν από τους πρώτους αριθμούς του πινακίου. Εύλογα δεν απομακρύνεστε, μένετε στην αίθουσα και έχετε το νου σας. Το Δικαστήριο αναβάλλει μία υπόθεση, εκδικάζει άλλη μία και περατώνει ολόκληρη την υπόλοιπη δικάσιμο με ακόμη μία υπόθεση αναβάλλοντας στις τρεις όλες τις άλλες υποθέσεις του πινακίου λόγω ωραρίου ! Στην τρίτη υπόθεση έχει κληθεί πλήθος μαρτύρων, που είτε λένε τα ίδια είτε δεν γνωρίζουν κάτι από δική τους αντίληψη αλλά λένε τι άκουσαν σαν φήμες, κουτσομπολιά και συζητήσεις. Το δικαστήριο και ο εισαγγελέας μπορεί να αγνοούν στοιχειώδη πράγματα, όπως πότε μπορούν να διαβασθούν στην ποινική δίκη έγγραφα (μπορεί να νομίζουν ότι έγγραφα διαβάζονται μόνο στο στάδιο των αναγνωστέων εγγράφων, αλλά δεν μπορούν να διαβασθούν ούτε πριν ούτε μετά). Μπορεί να αρνούνται μάλιστα, κατ’ αρχάς, να διαβάσουν έγγραφα, τα οποία έχει φέρει ο κατηγορούμενος και ζητεί την ανάγνωσή τους κατά το στάδιο της απολογίας του.
Οι συνήγοροι, αντί να συμβάλουν στην προαγωγή της εξέλιξης της υπόθεσης, αναλίσκονται σε προσωπικές αντιδικίες, αντιμαχίες και αντεγκλήσεις.
Και ένα πλήθος υποθέσεων, που είχαν προσδιορισθεί για να δικασθούν κατά τη συγκεκριμένη δικάσιμο, αναβάλλονται για άλλη πιο τυχερή γι’ αυτές δικάσιμο (μεταξύ των οποίων υποθέσεις με τραγικούς παθόντες).
Το Δικαστήριο μπορεί, αν και κατανοεί, όπως οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος, ότι αδυνατεί να διεκπεραιώσει την τρίτη υπόθεση που δικάζει (π.χ. έχει περάσει η ώρα 2.30 και έχει να εξετάσει μάρτυρες, απολογία κατηγορουμένου, αγορεύσεις κλπ), δεν αναβάλλει τις υπόλοιπες υποθέσεις, με αποτέλεσμα γηραιός δικηγόρος, στα όρια εμφράγματος, να διαμαρτυρηθεί έντονα, να διακοπεί η συνεδρίαση και τότε να αναβληθούν οι επόμενες υποθέσεις.
Αυτά βέβαια δεν συμβαίνουν σε Ελληνικά Δικαστήρια.
Αν όμως συνέβαιναν, πώς θα ήταν δυνατό κανείς να πιστεύει ότι, εφόσον επικρατούν τέτοιες συνθήκες, είναι ποτέ δυνατό, αλλάζοντας απλώς τους νόμους, που είναι ένα εποικοδόμημα, να αλλάξεις τη λειτουργία του συστήματος της Δικαιοσύνης ;
Όσοι παίρνετε αποφάσεις γνωρίστε τη φύση του πράγματος, για να μπορείτε να αλλάξατε το ίδιο το πράγμα !
Και δεν μπορείτε να μάθετε τη φύση του πράγματος παρά μόνον από όσους βιώνουν το πράγμα, τους οποίους εσείς εντελώς τους αγνοείτε !
Κωνσταντίνος

1 σχόλιο:

  1. Δυστυχώς η Κακοδικιούπολη είναι υπαρκτή. Και όσοι ζουν σ' αυτήν και την αποδέχονται συμβάλλουν στην ύπαρξή της. Και μη μου πείτε ότι δεν σας επηρεάζει τέτοια κατάσταση και ότι μέσα σε τέτοιες συνθήκες νιώθετε επιστήμονες, γιατί δεν θα το πιστέψω. Εγώ πάντως, που είχα κάνει τόσα όνειρα για συμβολή στις Νομικές Επιστήμες κλπ, έπαψα να αισθάνομαι επιστήμονας τρεις μέρες αφότου πήρα το πτυχίο μου, όχι βέβαια πως με έκαναν να αισθάνομαι ιδιαίτερα πριν, αλλά πριν τουλάχιστον σκεφτόμουν ότι θα το ένοιωθα πιο έντονα ως μαχόμενη δικηγόρος πλέον. Μόνο που μέσα σε πολύ λίγες μέρες ξέχασα το δικηγόρος και μου έμεινε μόνο η μάχη. Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι όλοι εμείς γι' αυτά ; Σε τελική ανάλυση για μας θα το κάνουμε πρωτίστως και στους εαυτούς μας θα κάνουμε μια μεγάλη χάρη.
    Ελπίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή